Can oynardık
küçükken. Çok eski değil aslında hala gözümün önünde
canlanır toptan kaçışımız ve topa koşuşumuz. Yanan
arkadaşımızı kurtarmak için topun önüne atlayacak kadar
cesurumuz bile vardı, ey gidi. İnsanın mayası küçükken belli
oluyor diyenler haklı bence. Velhasılıkelam bu değil bugünkü
konumuz. Bugün sadece hayat can gibi olsa istiyorum. Can versek bir
başkasına onu oyunda tutabilmek için. Oyunun kuralları hayatın
kuralları olsa. Canımızı, kanımızı, nefesimizi verebilsek bir
başkasına. Bana karşılık,o. Güçten düşeni hemen tutup
kaldırsak da sonsuza kadar sürse o koşturmaca. Bir o yana, bir bu
yana.
Oktay Rıfat da
söylemiş ya Orhan Veli'nin ardından;
...
Öf ne kötü
dünyaymış
Bir Orhan Veli varmış
Gel gel kardeşim
Orhan
Benim ellerimi al,
benim gözlerimi kullan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder